“The journey of a thousand miles begins with a single step”

Het leek heel lang nog zo ver weg, maar langzaam komt het toch steeds dichterbij. Eind september zal ik dan eindelijk officieel het vliegtuig instappen om de lange reis te maken naar de andere kant van de wereld. Zoals velen van jullie weten roep ik al een behoorlijke tijd dat ik een keertje naar Australië zou willen vertrekken, en eindelijk lijkt het nu werkelijkheid te gaan worden. Inmiddels is mijn scriptie ingeleverd en maandag 27 juni zal ik als alles goed gaat mijn laatste tentamen maken op de Universiteit van Utrecht. De wereld ligt aan mijn voeten!

De bedoeling is dat ik de eerste 6 maanden als au pair aan de slag ga. In maart afgelopen jaar heb ik me aangemeld voor het Travel Active programma als au pair. Ik heb hier ontzettend veel documenten voor moeten invullen, een fotoboekje moeten maken, doktersverklaringen moeten regelen, een brief moeten schrijven, referenties moeten regelen en uiteindelijk ook een filmpje moeten maken waarin ik mezelf voorstel. Uiteindelijk had ik een gesprek met de organisatie, een meeting met ongeveer 30 andere au pairs, en eind mei kreeg ik dan eindelijk het verlossende woord dat ik geaccepteerd was door de organisatie.

Vanaf dat moment ben ik druk bezig geweest met het e-mailen en skypen met potentiële host families, oftewel gezinnen waar ik het komende half jaar een soort ‘grote zus’ rol ga vertegenwoordigen en waar ik hopelijk de tijd van mijn leven ga meemaken. Sinds een aantal dagen staat het dan eindelijk vast! Eindelijk kan ik een beeld vormen bij de host family die ik voor mijn gevoel al die tijd al ken. Het is een gezin met twee kindjes in hartje Sydney, in de wijk Gladesville, een kleine 15 minuutjes van het centrum. Ik mag gaan oppassen op de liefste kinderen van Australië, een jongetje van 1,5 jaar en een meisje van 4,5 jaar. Ik zal op de dinsdag, woensdag en donderdag de kinderen ‘s morgens naar school brengen en vervolgens aan het eind van de middag weer ophalen, met hen eten en ze naar bed brengen. De vrijdag zal ik de hele dag met de kinderen zijn en in het weekend ben ik over het algemeen vrij!

Ik heb er alle vertrouwen in dat ik te tijd van mijn leven ga krijgen met dit gezin! Het klikte eigenlijk meteen en we kunnen beide niet wachten tot we elkaar in levende lijve mogen ontmoeten! Mijn beide host ouders komen oorspronkelijk niet uit Australië, maar zijn toen zij 22 waren ook het avontuur aangegaan. Ze snappen dus precies wat mijn bedoeling is en zullen me overal in steunen. Het eerste tripje samen staat al gepland, kerst zal ik hoogstwaarschijnlijk namelijk samen met mijn host family vieren aan de Gold Coast!

Maar nu ik er toch ben zal ik na deze 6 maanden ook nog een tijdje zoveel mogelijk van dit mooie en ontzettend grote land gaan bekijken! Ik wil van te voren nog niet te veel vast leggen, maar de bedoeling is om sowieso de Oostkust te gaan bewonderen vanaf Sydney richting Cairns. Hier hoop ik onder andere een glimp op te vangen van het Great Barrier Reef, Fraser Island, de Gold Coast, de Whitsundays en al het mooie wat er tussendoor op mijn pad komt. Mogelijk ga ik hier zelfs nog een familiebezoek meemaken! Een nicht van papa, Sandra, woont namelijk samen met haar gezinnetje in het verre Brisbane! Ook hoop ik de Great Ocean Road mee te kunnen pikken van Melbourne richting Adelaide. Mocht er nog tijd over zijn, of mocht ik nog niet naar huis willen, dan hoop ik nog een glimp op te kunnen vangen van Nieuw Zeeland of misschien zelfs Azië. We zullen zien!

Voor de mensen die geen idee hebben waar ik het allemaal over heb, google het maar eens, je wordt spontaan verliefd!

Via dit blog zal ik jullie op de hoogte houden van mijn avontuur! Voor nu zal het even rustig
blijven aangezien ik dinsdag 28 juni eerst weer voor twee maandennaar de zonovergoten Costa Brava mag vliegen om daar als reisleider voor Beachmasters nogmaals een zomer te gaan knallen! Dit keer niet in het oude vertrouwde Blanes, maar 9 km noordelijker in Lloret de Mar! De laatste voorbereidingen voor Australië, zoals mijn visum en inentingen, zullen daarom even vooruit geschoven worden. Komende week, mijn laatste weekje thuis, zal erg hectisch worden, aangezien ik mijn kamer leeg moet gaan halen, Lloret moet voorbereiden en ondertussen ook nog mijn laatste tentamen moet gaan leren en knallen. Dus voor de mensen die ik niet meer ga zien, tot in September! Ik ga een top jaar tegenmoet!

Hasta luego! Bye! Houdoe!